Mahal Kong Tampalasan. August 16, 2008

Ni Pol Arellano

Binuksan ko ang puso ko sayo’t

Tinikman

Ang pawis mong maalat-alat

Hinawakan ko’t hinagkan

Ang agaw putik-abo mong kakisigan

Kinilatis ko ang pagtitig mo

At ang bawat kurba ng iyong pagkatao

Tumawid ako’t lumapit

Lumapit hanggang sa sumikip

Hanggang sa hininga man ng nagaagaw-buhay na sanggol

Ay maluwang pa kay sa pagitan

Ng pawisan mong wangis at ng nakadukwang kong dibdib

Gabi-gabi’y inaawitan ko

Ang larawan mong

Umiikot sa aking hapag

Tinitingala kita

Habang lantad sa iyong harapan ang

Mababango kong mga kandado

Kandadong kalag para sa iyo

Ngunit sa paghaba ng leeg ko

Upang ika’y mapagmasdan

Hinatak mo ako at ako’y

Napatitig

Sa iyong mga nakaunat na palad

Nakaunat

Nakatikom

Nakaramdam ako ng pagsikip

Pagsikip ng hininga

Nagkaroon ng marubdong pagtutunggali –

Nagpapaunahan ang dugo, luha ko’t pagiisip

Sa paghimlay sa nakadukwang kong

Dibdib

At nagpapadausdos

Sa lupang kinasasadlakan

Ng hubad kong likuran

Ang puso kong binuksa’y

Niyapakan mo, mahal ko

Ngunit

Ang luha kong tuyo

Ang malansa kong dugo

At ang isip kong hapo

Ay patuloy na titingala

Titingala

Baka sakaling maramdaman mong

Ang pagangat ng leeg ko’t

Ang pagdukwang ng dibdib ko’y

Para sa iyo, mahal

Wala ng titikim

Sa iyong maalat-alat na pawis

Alalahanin mo mahal ko

Alahanin mong kapag wala nang tulad kong sa pawis mo ay titikim

Hindi na magkakaroon kailanpaman ng tagapunas

Tagapunas ng pawis mong maalat-alat

Maalat-alat at maitim.

Isang tulang iniaalay para sa mga bayaning pinaslang, sa anomang paraan, ng kanilang ipinaglalaban.

Isang tula para kay Tara Santelices. August 8, 2008

Isang tula para kay Tara Santelices.

Ni Pol Arellano

Sa masikip na dyipni
Umupo ka’t nanahimik
Doo’y pinatakbo ang isip
Sa mga tulay at daanang
Hindi kasing-dilim at karimarimarim ng
Kantong ito.

Sa masikip na dyipni
Itinitig mo ang mata mo sa akin
At sa isang perpektong segundo
Nakaramdam ako ng ligaya
Nakita kong tumatakbo ang isip mo
At hinayaan kita, dahil kay sarap mong titigan
Kahit madilim at nakakarimarim
ang kantong pinaglalakbayan nating dalawa.

Sa masikip na dyipni
Naramdaman ko ang bigat ng hangin
Matalim na hanging sumasampal sa pisngi ko
Nakita kong lumingon ka
At hinampas ang mabigat na hanging sumasampal sa akin
Hinampas mo ito
Hanggang sa humandusay ka sa sakit.

Nakita ko ang mukha mo
Ang mukha mong maamo
Ang ngiti mong mabango
Ang isip mong tumatakbo
Nakita kita, sa gitna ng masikip na dyipning ito
.
Lumamlam ang mata ko
Sa pakikipaglaban mo
Hayaan mong buhatin kita,
Iangat ka sa pagkahandusay
Kahit magalaw ang dyipning ito
Magalaw, masikip, umuusad sa kantong madilim.

Sapagkat nakita ko ang mukha mo
Ang mukha mong maamo
Ang ngiti mong mabango
Ang isip mong tumatakbo
Oo, nakita kita, sa gitna ng masikip na dyipning ito

Hayaan mong buhatin kita
Hayaan mong hangaan kita
Hangaan ang ngiti mo, ang ngiti mong kay ganda.

On the eve of her 23rd birthday, Tara Santelices was shot in the head during a hold-up while riding a jeepney along Imelda Avenue, Cainta, Rizal. Joee Mejias, who was with her at that time, rushed her to Amang Rodriguez Memorial Hospital in Marikina City. The parents of Tara and Joee arrived at the hospital shortly thereafter. When morning came, Tara’s parents finally decided to transfer her to the Medical City, Ortigas Avenue, Pasig City. Since 8:00am of August 6, Tara has been in the ICU fighting for her dear life. Her parents have decided not to push through with the operation.

Although it might seem that there is nothing else that we can do but wait for Tara to wake up from this horrific nightmare, we, the friends of Tara, have decided to raise funds for Tara’s hospital bills. This is the least we can do to ease the unbearable pain her family is going through. We have been given the go-signal from Tara’s dad, Tito Larry, and here are the details:

The temporary bank account is under Anne Marie F. Santelices, Banco de Oro, SA 2140-062201. For direct cash donations, please proceed to the ICU Waiting Room of the Medical City (Ortigas Avenue, Pasig City). Please look for Joee Mejias or Lila Santelices.

Any amount will be gratefully accepted. Anonymous donations are also welcome. Please spread the word. Forward this to your family, friends and even to everyone else you know. Please post this on Friendster, Multiply, Facebook and wherever else you can think of. Please send group messages on Yahoo Messenger. This will mean so much to us, her friends.

Please continue praying for Tara, for Joee and for both of their families. If you want to come see Tara, visiting hours at the ICU are at 9:00 am to 11:00 am and 5:00 pm to 7:00 pm.

Thank you so much for your time and kind consideration.

For inquiries, please contact Joee Mejias (09228154987) for calls and Jac Ledonio (09167243071) or Myka Francisco (09163695148) for text messages.

Maraming salamat kay Erick Calilan para sa impormasyon at sa paguudyok.

http://earthmedicine.multiply.com/

Mahalaga ang pirma mo.

http://www.gopetition.com/petitions/justice-for-tara-santelices.html

Perla N. Silangan July 28, 2008

Ni Pol Arellano

Ako

Ako ang mahiwagang bukal na nagbubuga

Ng kayamanang higit pa sa walang-hanggang kabataan.

Pinalakpan ako’t pinapurihan nang

Tagurian akong bukod-tanging apoy sa gitna ng

nagmumurang galit ng

Mapanghusgang yelo ng aking ligid-ligiran.

Ako

Ako nga, akong dilag na may ‘di matatawarang kagandahan,

At may alindog na humahabol sa pinakatagong panaginip ng sinoman,

Ay nababalot sa walang dungis na kaputian.

Maputi pa sa yelo? Maputi pa sa abo.

Ako

Ako ang nagliliyab na lambak

Kung saan pinaslang ang mga tunay na hari at reyna ng lipunan;

Ang saksing tumatangis sa nakahahabag na paglaya,

Hindi ng tao at kultura,

Kundi’ng paglaya ng sumisirit na buhay

Mula sa mga mapuputla nang mga

Bintana ng mga

Aping anak-lupa.

Ako

Ako ang pinagkamalia’t pinagnasaan

Ng mga hayop at animal-asal;

Tinanggalang-puri at binaboy ang

Nakakaakit kong laman;

Nilatigo, itinali’t pinagpasapasahan

Ng malulupit na hayop na nanggigil sa kayumihang puro at dalisay.

Ngunit

Matapos ang panlalaban ng mga mapagmahal na anak-lupa –

Matapos ang pagkapugot ng mga banal na ulo –

At ang walang-kupas na pagsigaw ng mga sanggol –

At ang di-mabilang na mga babaeng gumamit ng kanilang mga luha bilang lampara sa

Bawat nakakatakot na hatinggabi –

Nakalagan ako’t nakalaya mula sa aking masamang panaginip!

Kalayaan! Kalayaan!

O sing-tamis ka ng gintong pulot sa aking labi’t lalamunan!

Ako

Na nakalaya na sa magagaspang na galamay ng mga

Mapang-api’t hukluban

Ay nangangapa pa rin sa maputla at nakasusukang dilim.

Ang mga anak-lupa

Na nag-alay ng ginto, pilak at ng kanilang dugo

Sa aking mahalimuyak na dambana

Nasaan na sila?

Nasaan?

Nasaan na ang matamis na kalayaan?

Ang kalayaang sing-tamis ng pulot?

Tunay nga bang ang tamis ay hindi sa pulot lamang nalalasahan?

At tunay rin bang sing-tamis din ng pulot ang malamig at mapang-akit na serbesa?

Ako’y nalasing sa ‘di katotohanan;

Nalango ang aking diwa sa pamamagitan ng mapulang serbesa

At pininturahan nito ang aking mundo ng kulay ng kahangalan

Hindi ako lumaya

Ako ay pinatakas lang ng panandalian.

Nilinlang ako.

Nilasing.

Inalisan ng kadakilaan.

Hinubdan ng kadalisayan.

Upang maging ganap nang puta

Na walang humpay nang pagpapasasaan ng dayuhang

di mapatid-patid ang karnal na uhaw.

Ako.

Ang dakilang dalaga

Ang lasing na puta.

Ang Buwan at ang Magnanakaw. July 28, 2008

Isang pagpasok sa isip ng ng isang babaero. Sino ang mas karimarimarim?

Ni Pol Arellano

Di-kadakilaang taga kupit-sinag

Ay dambanang abo sa dibdib ng dilag.

Ang huni mo’t titig na sa’kin ay laan

Ay siya ring humalik sa pusod ng kawan.

Aping luha nila’y iyong tinitikman

Upang ipagyabang sa lahat ng kung ‘san.

Inaabangan mo ang bawat pagtangis;

Ang bawat pagdilim ng bintana’t wangis.

Balutin mo nawa ang hubad na diwa

Na nagkukumintang sa itim kong lungga.

Nawa’y ang takbo ko ay iyong samahan;

Ang buntong-hininga’y iyo sanang hagkan.

Yabag ng paa ko’y ni hindi aawit

Tulad ng pagsilang sa anak ng langit.

Aking isisilid ang tagong damdamin

Habang kaaway mo ang hukbo ng dilim.

O aawitan ko ang mabining dilag

Habang humahanga sa t’yaga mo’t sipag.

Ang iyong pagtanglaw sa lambing ko’t tikas

Ang magpapaanod sa puso at katas.

O kukupitin ko ang pusong mailap

Hanggang sa makamit, bukal na kay sarap!

Walang kapaguran na kakantahan s’ya

Hanggang sa dumating ang iba pang Eba.

Ako’y nagnanakaw ng tiwala’t ganda

Ng birheng mabango at mura ang tanda.

Ngunit ‘di lang ako ang s’yang nangungupit

Kundi pati ikaw, sa glorya ng init.

Akong magnanakaw ng kadalisayan

Ay katulad mo rin na hayok sa laman.